Oud van dagen - Vooruitgang

Oud van dagen

Ze schuifelden

Krik en mikkig
Uit de bus
Voetje
Voor voetje
Naar de kerk
Hopend
Op een wonder
Ze schuifelden
Krik en mikkig
Terug
Naar de bus
Wonderen
Zijn de wereld uit

Het geloof erin
Niet

Vooruitgang

Ze had haar eerste gsm gekregen van haar bezorgde dochter, een hele vooruitgang had ze gezegd. De reis met de bus was best lang, en ze werd toch een dagje ouder en zo konden ze mooi contact houden met elkaar als er iets zou zijn. Thuis, toen haar kleindochter had uitgelegd hoe alles werkte, had het zo simpel geleken. Maar in een overvolle, warme bus met zweterige handen kon ze over het oplichtende scherm met de foto van haar bellende dochter blijven vegen, er gebeurde niets, geen contact mogelijk! En terwijl ze bezig was met haar gsm reed ze, voor het eerst in haar leven, de halte waar ze altijd uitstapte voorbij. Hoezo vooruitgang mopperde ze, nog nooit had ze deze halte gemist, nog nooit! Ze stopte haar eersteling in haar tas, diep onderin en daar zou hij blijven zitten totdat de batterij leeg was en iedereen hem vergeten was ... vooruitgang... nog nooit had ze de halte gemist...nog nooit!