Met de trein - Monnikenwerk

Met de trein

'Doe toch niet zo strèlijk,' zei ze tegen haar zus. 'Zo,' dacht ik,' dat is lang geleden dat ik dat woord heb gehoord.' De twee zussen van ver in de zestig, dus ik geef maar toe mijn leeftijd, zaten aan de andere kant van het gangpad in de trein. De ene zus had duidelijk de overhand, zij bepaalde dat de tentoonstelling mooi was. Zij bepaalde dat haar zus, in tegenstelling tot zijzelf, zich niet veilig had kunnen voelen als ze alleen naar Amsterdam zou zijn gegaan. Zij had bepaald wat en waar ze gegeten hadden en eiste alle lof daarvoor op, zij bepaalde dat zij wel naar het buitenland kon reizen en haar zus niet. Zus zat er dan ook bij met afhangende schouders en een onderdanige houding. 'Wist je dat,' en daarna stelde de onderdanige een vraag die als opmaat naar het tonen van haar ook aanwezige kennis bedoeld was.'Ik weet,' antwoordde de zus pinnig alsof ze door een wesp gestoken werd en ze rechte haar rug. Ze keek haar zus aan alsof die haar op een gat in haar kennis betrapt had en dat door haar, de onderdanige! 'Doe toch niet zo strèlijk,' probeerde de onderdanige zachtjes en verzachtend gebruik makend van dialect. Maar ze zakte na deze even opgeflitste rebellie weer snel terug in haar rol. 'Weet je,' herhaalde de overheersende,'als ik jou was zou ik echt nooit alleen naar Amsterdam gaan!' met de nadruk op ik, jou, nooit en alleen en om het af te maken keek ze bewust weg. De strijd was gestreden, iedereen zat weer netjes in zijn rol en ik ben bang dat daar niets ook maar iets aan kan veranderen zelfs niet dit verhaal. Reizen met de trein, echt mensen er is altijd iets te zien.

Beste lezer ik ga niet uitleggen wat strèlijk in mijn plaatselijke dialect betekent want dan ga ik een beetje strèlijk doen.

Monnikenwerk

Ik kom even naar uw kaartje kijken lachte de conducteur me vriendelijk toe. Mensen zijn veel vrolijker als de zon schijnt. Ik liet hem mijn kaartje zien en stopte het weer terug in mijn jaszak. Poppetje gezien, kastje weer dicht! Hij lachte erom maar ik moest wel gescand worden net zoals alle passagiers, zei hij. Ik heb maar niets meer gezegd want zo uitbundig scheen de zon nou ook weer niet maar het leek me een hele klus om alle passagiers van kop tot teen helemaal te scannen en ook nog op tijd te rijden. Taal het valt niet altijd mee.