Inspiratie/ Verbluffend

Tekst hier invullen...

Inspiratie

Vandaag waren ze er weer, de museumgroepjes, ze mogen weer en zijn dus weer actief. Zo'n groepje bestaat uit een vrouw of acht, soms is er een man bij en ze bezoeken tentoonstellingen. Ik heb er niets op tegen dat ze dat voor de gezelligheid in groepsverband doen. Maar wat me deze week weer opviel, ik ben bezig met een inhaalactie van gemiste tentoonstellingen tijdens de lockdown, is het jargon dat ze onafhankelijk van de tentoonstelling die ze bezoeken met elkaar spreken. Bij ieder derde schilderij roept er wel een:' Dit schilderij inspireert me helemaal!' Daarop volgt altijd de reactie:' Ach meid, jou ook al, mij ook,' Na de inspiratie gaan we over op 'Het beeld laat me niet meer los' en 'Wat een diepgang, wat een complexiteit en zo lopen ze verder, schuifelen ze verder met z'n achten tegelijk. Voor mij, een individuele kijker, blijft er eigenlijk geen ruimte over, gelukkig heb ik tijdens de Coronatijd goed leren laveren en die vaardigheid komt me nu van pas, ik laveer tussen hun jargon door. Nooit vertelt er een waartoe ze geïnspireerd wordt, piepers jassen, ramen zemen of het maken van een groot kunstwerk, de inspiratie blijft hangen in het jargon. Ik ga maar eens bij de Victory Boogie Woogie kijken, inspireert dit schilderij mij, dat weet ik niet maar zeer regelmatig sta ik ervoor, woordeloos want die woorden heb ik nog steeds niet gevonden. Kunst die inspireert tot mondhouden en kijken en vanavond zeer geïnspireerd mijn piepers jassen dat dan weer wel. 

Verbluffend

"Dat heeft ie leuk gedaan," zei ze staand naast mij tegen haar vriendin. Het 'ie 'sloeg op Vincent Van Gogh en het 'leuk' op een schilderij van een olijfgaard. Nu heb ik al veel Van Goghs gezien maar deze nog nooit en deze was verbluffend mooi. Ik stond er al een hele tijd met open mond naar te kijken. Juist als je er de tijd voor neemt dan hoor je op den duur de geluiden en voelt de hitte van de dag waarop het geschilderd werd. Terwijl ik naar het museum was gelopen had ik me enorm verheugd op deze tentoonstelling, er hing veel werk dat ik alleen uit de catalogus ken. Hoe zouden ze in het echt zijn? Nou dat wist ik nu, ie had het leuk gedaan. Wat zou ze straks zeggen als ze voor de wereld beroemde zonnebloemen staat, dat die op haar koektrommel toch mooier zijn en deze een beetje tegenvielen? Ze liepen door, na nog even luidkeels verteld te hebben, de vriendin in dit geval, dat dat unieke rood beslist een mengsel van geel en groen was. Zeker uniek dus dat rood, ik gaf haar het voordeel van de twijfel, kleurenblind denk ik. In gedachten waarschuwde ik Rembrandt, die hangt een museumpje verderop, beste Rembrandt hou je hart maar vast, maak je borst maar nat en wacht af wat ze over jouw Nachtwacht gaat zeggen, dat ze hem als puzzel toch indrukwekkender vond misschien en dat het wel leuk gedaan was verder, zoiets? Toen de rust om me heen weergekeerd was, heb ik ongestoord verder staan kijken, verbluffend schoot me te binnen, verbluffend gedaan.