Het huis met het raam

Het huis met het raam

ze zit in het huis
aan het raam
waar ze zat als kind
waar ze zit als vrouw

zoals het toen was
zo moest het weer zijn

ze kijkt naar de wereld
aan de andere kant
het buiten dat haar binnen
nooit veranderd heeft

ze kijkt naar de wereld
zich er niet van bewust
dat ze alleen maar kan zien
wat het raam zichtbaar maakt

een houten kozijn
omkadert het raam
samen bepalend
wat zij zittend kan zien

een stukje kozijn
vermolmd gevallen
zonder gedachten
weer heel gemaakt

gemaakt met wat ze had
met wat van haar was
omdat raam en kozijn
zo moeten zijn

ze zit aan het raam
ze kijkt naar het buiten
ze zit aan het raam
tevreden te zijn

want zoals het was
zo moet het weer zijn