Het egeltje - Spookhuis


Verhaal 76 

Het egeltje

Er loopt een beetje raar beest in de tuin hij maakt erg veel snuifgeluidjes, als hij schrikt zet hij de stekels op zijn kop rechtop dat ziet er komisch uit. Hij schrok van Mijnheer Krekel toen die op het pad naar zijn huis liep. Het wordt toch nog gezellig in de tuin.

Het egeltje


Krekel loopt te lopen op het pad
Hij valt van schrik bijna op zijn gat
Wat voor een raar beest is dat
Hij snuift en krijgt ineens een rare kop
En rolt zich dan als een balletje op


Krekel rent naar Opa's schuur
Opa Opa Opa
Kom snel mee kijken bij de muur
Daar loopt me toch een raar figuur
Een vreemde speling van de natuur


Bij de muur vindt hij het beest
Hoe kan dat nou zegt Krekel
Net was het nog een stekelig balletje
Opa zeg nou zelf dit is een raar gevalletje


Dit, legt Opa uit, dit is gewoon een egel
Die zie je niet zo vaak
Want meestal slapen ze overdag
En gaan pas als het donker is op stap


Beste Egel het is nog winter
U hoort toch nog in bed
U hebt gelijk zegt Egel
Maar ik heb de wekker verkeerd gezet


Neem me niet kwalijk
Als ik soms een beetje gaap
Want Opa moet U weten
Ik kom net uit mijn winterslaap


Dag Egel zegt Heer Krekel
Leuk u in het echt te zien
U liet me wel erg schrikken
Kunt u die trucjes nog eens doen misschien


De anderen komen buiten kijken
Jongens let nu heel goed op
Let extra goed op zijn kop
En ineens zet Egel zijn stekels op


Beste Egel doe nog eens die bal
Dat is een interessant geval
Krekel stampt hard op de grond
Egel schrikt en is weer kogelrond


Even wachten Egel zegt Krekel
Wij moeten een telletje weg
Ga maar lekker eten
Daar bij die groene heg


Ze stormen weer naar buiten
Met een borstel op het hoofd
Nu hebben we allemaal stekels
Wie had dat ooit geloofd


Nu wordt Egel weer een balletje
Deze keer door groot plezier
Hij rolt schuddebuikend lachend
Van hier naar daar en weer naar hier


Wij kunnen ook bijzondere dingen
Ik zegt Jack kan bijvoorbeeld malle liedjes zingen
Over een rode olifant die woont
Op een tak in de paarse eikenboom


Ik zegt Krekel vindt het fijn
Dat ik echt heel goed vriendjes kan zijn
Tim en Vrouwe Meisje voetballen als de besten
Moet je tegen hen dan zit je in de nesten
Ze schieten namelijk altijd raak
Dat zie je niet zo vaak


Ze kletsen lekker verder
Drinken nog een glaasje prik
Maar nu krijgt Egel slaap
Het wordt tijd dat hij naar bed toe gaat


Daar, zegt hij, achter de derde boom
Rechts voorbij het plukje hei
Net voor de koeienwei
Daar is het holletje waarin ik woon


Slaap lekker allemaal
Ik ga weer naar bed
Ik zie jullie weer in maart

Als ik mijn wekker nu wel goed heb gezet

Verhaal 77 

Spookhuis

Opa heeft gisteren een griezelig verhaal voorgelezen over een huis waar spoken wonen en allerlei kattenkwaad uithalen. Ze waren griezelig bang en ze keken heel goed in de kast voordat ze gingen slapen. Vandaag spelen ze zelf voor spook maar wel voor vriendelijk spook.

Spookhuis


Oma, roept Opa waar zijn de lakens
Ze lagen gisteren in de mand
Maar nu zijn ze weg
Waar zijn ze toch beland


Ineens zien ze drie witte wezens staan
Die ook weer snel zijn weggegaan
Ze zijn zomaar ergens opgedoken
Opa en Oma zien blijkbaar spoken


Nu staat er een achter de plant
En ook een achter de bank
Oh roept oma wat een schrik
Ze kijkt naar Opa met een bange blik


In opa's knutselschuur
Bewegen de hamers aan de muur
De spijkers rammelen in de bak
Er loopt ook iets op het dak


Dan gaat de stofzuiger
Uit zichzelf door het huis
Opa zegt knipogend
Hier in huis is iets niet pluis


De was zweeft uit de mand
Zomaar naar de wasmachien
En hoe goed je ook kijkt
Er is geen mens te zien


Een spook, en dat is top
Ruimt al het speelgoed op
En nog geen minuutje later
Krijgen alle plantjes water


We drinken eerst maar eens een kopje thee
Opa neem jij de schaal met koekjes mee
Maar de koekjes verdwijnen allemaal
Geheimzinnig van de schaal


Misschien vraagt opa
Willen de spoken nog een koekje
Of nog een overheerlijk glaasje prik
Natuurlijk roept Heer Krekel
Heel hard twee keer, Opa ja ik


Opa, roept Broertje Tim
Die prik die lust ik
Mijnheer Jack zegt tevree
Ik heb plek voor alle twee


De spookjes kruipen lachend
Onder hun laken uit
Gelukkig zegt oma opgelucht en blij
Er wonen dus geen spoken hier bij mij


Ze drinken prik of thee
Spook zijn valt niet mee
De lakens liggen in de mand
Er is niets meer aan de hand
En Oma heeft gelukkig
De allerlekkerste koekjes 

Tot het laatst bewaard

© 2021 Vera Frieling Alle rechten voorbehouden. Copyright Vera Frieling
Mogelijk gemaakt door Webnode Cookies
Maak een gratis website.