Een reisverslag In Mei
Auvers zur Oise/ Parijs mei 2023
Een reisverslag
In Meij
motto:
Als ik niets zoek
Dan vind ik veel
Auvers
Stilte
daar op die zolder
boven in de herberg
daar in jouw kamer
daar is het stil
de tijd tikt niet door
maar is uit eerbied
eerbied voor jou
stil gaan staan
daar stierf jij
gaand voor
waarin je gelooft
ik zit stil
en verwonder
het lijkt of rondom mij
hier beneden
de wijzers voor even
ook stil zijn gaan staan
Als ik jou was
ik zit in jouw herberg
toevallig in jouw hoekje
ik zie wat jij zag
maar ik denk eigenlijk niet
maar als ik jou was
en ik kon schilderen
dan schilderde ik haar
de dame die stiekempjes
haar lippen rood stift
een eiland van rust
van langzaam vergleden glorie
van elegantie voor altijd
belemmerd door de tijd
ik schilderde haar leven
geleefd nog niet klaar
maar een leven
dat al een tijd
alleen verder gaat
ze staat op
kijkt eens rond
en als ik jou was
als ik kon schilderen
dan werd het die blik
die blik die ik zag
toen ik daar
op jouw plekje zat
Zwervend
vandaag liep ik ver
zwervend
door jouw straatjes
zomaar
lopend zonder doel
mijn oog
viel op alles
alles langs mijn weg
ik had geen doel
hoefde nergens naar toe
zoveel te zien
toen ik liep zonder doel
omdat iedere stap
iets bijzonders liet zien
Het is maar hoe je het doorgeeft
Ze zijn in een boom geklommen, de Duitse scholieren en ik denk dat dit echt niet in hun zorgvuldig samengestelde, voorgedrukte kunstrouteprogramma stond. De kraaien schrikken op van hun lawaai en vliegen boven het korenveld zoals op het schilderij. Ze maken lawaai, de pubers en de kraaien, ze doen wat ze horen te doen. Maar misschien, op een dag ergens in een museum, zegt een van die pubers: 'Kijk kids, weet je nog die foto met papa in die boom? Als je hier links naar dit pad kijkt, en dan nog eens tien meter naar links, dat is de plek daar klom ik in die boom!' En misschien vraagt zijn kind: 'Papa heb je dit schilderij dan in het echt gezien?'
Parijs
Monmartre Rue Lepic
Waar is B
iedereen rent
van A naar C
alsof B
niet meer bestaat
speurtocht
google maps
boodschappen
foto's maken
foto's maken
de gids achterna
joie de vivre
noemt men dit
ik noem het
stress en haast
roer nog eens
door mijn zwarte koffie
een nutteloos gebaar
maar ik ben gelukkig
omdat op dit terras
B nog wel bestaat
Waterloo
De stad ligt aan mijn voeten
Ik voel me een Napoleon
Maar de steile trap
Omlaag en weer omhoog
Wordt wellicht vandaag
Mijn eigen Waterloo
Standbeeld Dalida
Geldt ongewenste intimiteiten ook als je standbeeld geworden bent?
Ooit jong
Hij kijkt me aan met ogen
die zeggen ik was ooit jong
maar mijn lijf is dat vergeten
en herinnert zich dat niet meer
Toen liep ik snel
ik liep rechtop
het leven tegemoet
Nu slof ik voort
dut in de trein
de dagen zijn zo lang
Zijn vrouw die knikt
ziet hoe hij was
en hij weet wij twee
kunnen onze wereld
nog wel een tijdje aan
Auvers
Café le Balto
Samen met zijn broer draait hij het café. Hij is in alles net of heel veel minder geslaagd dan zijn broer maar samen hebben ze het goed. Hij weet wat hij moet doen en dat doet hij goed en lacht omdat hij dat gewend is, verontschuldigend naar alle klanten. Maar vandaag staan er ineens twee extra mensen achter de toonbank die de koffie maken en afrekenen. Hij staat als een plant te verpieteren in de hoek. Morgen zijn ze misschien weer weg en dan hebben zijn broer en hij, het samen weer goed. Mijn koffie ga ik dan weer bij hem bestellen daar kreeg ik vandaag de kans niet toe.
Negen uur
negen uur 's morgens
het dorp is wakker
ik drink mijn koffie
op dat onooglijke terras
men praat of niet
het is nog te vroeg
om nu al luid te doen
de eerste bus toeristen
wordt op het plein geleegd
aangekomen op de plek
waarom hun reis begon
de vuilniswagen draait
behendig het smalle straatje in
en ik denk toch is het fijn
om 's morgens negen uur
op dit winderige onooglijke
lelijke kleine terras te zijn
Giverny
Waterlelies
de waterlelies zijn open
toen ik kwam
waren ze nog dicht
ik blijf zitten
tot ze weer dicht zijn
het wordt vandaag
een perfecte dag
De schilder
naast mij zit een schilder
hij werkt gehaast
hij vangt het licht
de geur de kleur
ik zie wel
wat hem boeit
zijn werk groeit
in korte tijd
dit moment
wil hij niet kwijt
ik ben jaloers
want wat hij ziet
dat zie ik
in dit leven niet
Tijdloos
deze tuin
kent geen verhalen
deze tuin
kent geen tijd
deze tuin
is een gedicht
een gebed
een visioen
deze tuin
zo tijdloos
dat er
geen verhaal
ooit kan ontstaan
( tuin van Monet)
Auvers
thuis
domweg zit ik hier
voor mij uit te grijnzen
zo'n grijns van oor tot oor
omdat ik gelukkig ben
alsof ik na een lange reis
thuisgekomen ben
niets viel er op zijn plek
geen laatste stukje van een puzzel
gewoon onverklaarbaar thuis zijn
onverklaarbaar gelukkig zijn
tafel 101 ( Vincents tafel)
Parijs
Blij
ik ben in Parijs
ik ben echt in Parijs
ze juichte haar verwondering uit
de hele wereld
mocht het weten
hoe bijzonder dat het was
zij was in Parijs
opgetogen blij
dat was alles
het was haar alles
hoe oud
ze ook was
ze was in Parijs
en was ongegeneerd
kinderlijk blij
Andere gewoontes
Diepe schaamte
Nu ik zit
En mijn koffie heb
Zie ik dat ik
Weer eens
De wachtrij buiten
Overgeslagen heb
Ik schaam me
Maar laat ik eerlijk zijn
Het voelt toch niet als slecht
Gespaard
Hij zit naast me, alleen aan een tafeltje in de zon bij het raam. Aan alles kun je zien dat hij hiervoor gespaard had, dat hij deze week of langer zuinig is geweest. De zorgvuldigheid waarmee hij uitzoekt, drinkt en smeert vallen mij op. Handelingen worden uitgesteld, daarmee rekt hij de tijd. Hij smeert zijn stokbrood dubbel in met boter en met jam. Hier heeft hij voor gespaard.
Parijs
De stad waar men in alle talen ter wereld, luidruchtig ruzie schijnt te hebben met zijn gsm.
Plasje doen
Hij is trots op zijn werk, dat kun je aan alles zien. Hij veegt,
poetst en mopt de toiletten schoon. Ja dat kost dan wel 2€ maar je krijgt er een lekker Caribisch muziekje bij. Eerlijk gezegd, ik heb nog nooit zo gezellig geplast als in zijn kleine koninkrijk, de toiletten achter de Sacre Coeur.
De andere kant
ook hier
zwerft hij over straat
de verslaafde
de gestoorde
hardop vechtend
tegen zijn demonen
ergens ging het mis
werd een afslag genomen
als hij op een dag
niet meer wakker wordt
dan is er
in de stad der liefde
niemand die hem mist
Auvers
Haast
Het verbaast me hoe snel iedereen hier bij deze herberg aan zijn doel voorbij loopt. Voortgedreven door zijn gids of de tijd. Vreemd genoeg, Japanners doen dat niet. Ik ben een Japanner.