Verhaal 186 Een krekel op klompen

Ze zijn met Oma en Opa op vakantie en facetimen natuurlijk iedere avond met Mama en Papa. Voor ze naar huis gaan, gaan ze nog kijken in een klein dorpje. Daar lopen mensen in heel bijzondere kleren rond. Oma zegt dat dat klederdracht heet. Ze kunnen een foto laten maken waarin ze zelf die kleren aan hebben. Dat is lachen want wie heeft er ooit een krekel met een pijp op klompen gezien?

Een krekel op klompen 

Hoi Mama, wat fijn om u te zien
De dag vandaag krijgt van ons een dikke vette tien
We hebben warme stroopwafels gegeten
Oma had gelukkig de natte waslapjes niet vergeten
Die zaten te wachten in een zakje in haar tas
En kwamen tegen onze plakvingers heel goed van pas
Ach, zegt mama net zoals bij mij toen ik nog een kindje was

We hebben ook gevaren op een heel groot meer
Nou papa dat is veel spannender
Dan op de Maas met het pontje heen en neer
Nu gaan we slapen, kus we zien jullie morgen weer

Kom zegt Oma de volgende dag na het ontbijt
We wandelen voor we naar huis toe gaan
Door het straatje waar heel oude huisjes staan
Ze zien daar foto's van mensen met oude mooie kleren aan
Opa, vraagt heer Jack hoe zouden die ons staan
Heer Krekel grinnikt dan loop ik op klompen net als toen
Oma Opa alstublieft smeken ze mogen wij dit doen

Kom maar binnen zegt de fotomeneer
Hij legt snel voor iedereen een stapeltje kleren neer
Een Krekel in klederdracht op klompen grinnikt hij blij
Jongens dat wordt zeker te weten de eerste keer voor mij

Kijk nou toch zucht Oma ik kan er niets aan doen
Maar ze lijken echt op de mensen van toen
Zelfs de klompen vind ik ze heel goed staan
Opa, roept broertje Tim met deze klompen aan
Kan ik met voetballen iedereen verslaan

Er liggen ook oude voorwerpen klaar
De meneer zegt, jongens zelf uitzoeken maar
Mijnheer Jack denkt, ik ben niet dom
Ik wil op de foto met die hippe rode accordeon

Heer Krekel wijst, die lange dunne pijp wil ik
Want verhip zo lijk ik echt een heer van stand
Broertje Tim geeft Vrouwe Meisje een bosje rode rozen
Ze moeten er alle twee hartelijk om blozen

Vrouwe Meisje draagt een oude ketting om haar nek
Kijk nou toch zegt Oma die staat haar echt te gek
En om het geheel goed op te leuken
Zitten ze met zijn allen in een ouderwetse keuken

Allemaal lachen, zegt de fotomeneer
Goed zo zegt hij we doen het nog een keer
Na een minuutje of tien
Kunnen ze eindelijk hun foto's zien

Prachtig prachtig zegt Oma de foto is gelukt
En roept de fotomeneer verrukt
Een Krekel met een pijp op klompen wie heeft dat ooit gezien
En lacht Mijnheer Jack met zijn beste vriendje bovendien
Meneer, zegt trotse Heer Jack
Deze foto krijgt thuis de allermooiste plek

Mama keek, beste lezer u zult me meteen geloven
Naar hun foto met traantjes in haar ogen
Papa zocht in een boek Mama's fotootje van toen
Deze twee, beloofde hij plechtig verkoop ik nooit
Al bieden ze me een miljoen 

Verhaal 187 De weg kwijt

Er zit een duif bij het huisje van Heer Krekel, hij heeft een mooie ring aan zijn poot. Hij is heel moe maar hij moet snel naar huis. Hij kwam in een storm terecht en schijnt de weg en de klutst kwijt te zijn. Wat nu te doen?

De weg kwijt

Mijnheer Van Duif wat heeft u een mooie ring om uw poot
Maar wat ziet u er uit u lijkt wel half dood
Hoe lang, vraagt Heer Krekel hebt u al niet gegeten
Mijnheer Krekel, zucht Van Duif ik zou het echt niet weten

Ik kwam in een storm terecht
Dat was natuurlijk reuze pech
Toen ben ik helemaal verdwaald
Heb alle wegen door elkaar gehaald

Want Mijnheer Krekel ik heb grote stress
Ik word vader binnen een dag of zes
Ik wil thuis zijn als de kleintjes komen
Als ze uit hun ei komen gekropen
Ach zucht hij, daar blijf ik steeds van dromen

Maar Mijnheer Krekel ik heb paniek
Want ik weet de weg naar huis echt niet
Ik woon ergens bij een toren
Waar je de klokjes goed kunt horen

Er vaart ook een pont
Heen en weer en niet in het rond
Maar door de wolken is alles grijs
Daarom ben ik de weg ook kwijt

Mijnheer Van Duif doe niet zo dwaas
Er zijn wel honderd pontjes op de Maas
Kom ik neem u snel naar Opa mee
Van Oma krijgt u beslist een lekker kopje thee

Maar beste Heer zegt Opa geen paniek
Want op die ring om uw poot
Staat een nummer voor in geval van nood
Zo gezegd zo gedaan
Opa en Heer Jack zijn aan het bellen gegaan

In de tussentijd drinkt Van Duif een warm kopje thee
En die koekjes daarvan lust hij er wel twee
Zo zegt hij en schudt zijn veren in het rond
Nu voel ik me weer helemaal gezond

Opa en Mijnheer Jack komen eindelijk terug
Mijnheer Van Duif roept Jack ben maar gerust
Het is nog maar een uurtje vliegen
En ik zal er niet om liegen
De kleintjes zitten nog in het ei
Gelukkig roept Van Duif heel blij

Ze kijken allemaal op de kaart
Kijk zegt Opa het is belangrijk dat u daar
Niet links maar rechts af gaat
Dan nog een halfuurtje richting zon
Dan bent u thuis daar waar uw reis begon

Van Duif is blij dat hij de weg weer kent
Heer Jack zegt, wat fijn dat u er op tijd weer bent
Stuur ons een berichtje als de kleintjes er zijn
Dan weten we dat het feest is en feest is fijn

Na een paar dagen komt er een kaart
Waar in mooie letters op staat
We hebben een jongen en een meisje
Ons nestje is nu echt een paradijsje

De bakker brengt ook nog een slagroomtaart
Waar een foto van de kleintjes op staat
Geloof me maar dat die taart
Er bij iedereen als zoete koek in gaat