drieluik
drieluik
morgen
het is nog rustig op het plein
ik zit op het terras
ik wacht
gaat er iets gebeuren
of gebeurt er helemaal niets
het klokkenspel speelt
de fontein gaat aan
ik haal nog een koffie
voor ik verder ga
ochtend op het plein
niemand heeft nog haast
het duurt nog eventjes
voor de hectiek ontstaat
de tijd waar ik van houd
ik drink mijn tweede koffie
anders wordt die koud
gebeurt er iets
gebeurt er niets
het is altijd de tijd
waar ik het meest van houd
middag
ineens is er gedoe
voor mij in de rij
was ik eerst of u
of kwam u achter mij
ik sta achter in die rij
ik heb alle tijd
haal mijn schouders op
houd me buiten deze strijd
ik ga rustig zitten
mijn koffie staat voor mij
ik kijk weer als vanmorgen
spiedend over het plein
kinderen spelen juichend
met het water van de fontein
de plaatselijke Gothic jeugd
loopt verveeld in het zwart voorbij
een man roept slecht versterkt
iets door een microfoon
de mevrouw van het gedoe
rookt nerveus een sigaret
een bloemenverkoper
leurt en zeurt zijn bloemen
bij alle stelletjes langs
een verwarde man
maakt ruzie met zijn plastic tas
jaagt mensen weg
die helemaal niet bestaan
de duiven zoeken rustig uit
of er iets te eten valt
dit is zo'n middag
op een terras die mij echt bevalt
avond
het terras is opgeruimd
alles is aan kant
de mensen zitten verderop
te eten bij het restaurant
ik doe nog een boodschap
iets wat ik nodig heb
het plein is leeg
de hectiek is weg
zelfs het water van de fontein
zwijgt nu er geen kinderen meer zijn
het plein rust uit
mag morgen weer
een verlate eter
verbreekt alsnog de rust
snelt over het plein
naar het restaurant
het plein rust uit
morgen weer
dan komen de kinderen
de mensen en de duiven