De gordijnen van je leven

Trek de gordijnen van je leven open
Doe je gewone kleren aan
Tijd om naar buiten te gaan

Natuurlijk is het knus
Met een kaarsje en een wijntje
En een toastje op de bank

Natuurlijk is het veilig
In dat holletje daar binnen
Zo bekend en lekker warm

De geluiden van buiten
Komen niet door je dubbel glas
De krant is opgezegd
De televisie die blijft uit

Ik weet
Dat niet alle rozen rood zijn
En de zon het gras verschroeit
En als het volle maan is
Slapen mensen soms ook slecht

Het is niet altijd zo
Dat de vogels vrolijk fluiten
En na eb komt soms een te hoge vloed

Maar jouw wereld daarbinnen
Hoe lang kan die nog bestaan
Als je de wind van buiten
Nooit eens naar binnenlaat

Trek de gordijnen van je leven open
Trek je nieuwe kleren aan
Want het wordt tijd dat je buiten
Eens echt goed ademhaalt