De biddende vrouw - De tijd

De biddende vrouw

Ze zat er helemaal in, geknield op de koude marmeren vloer, biddend in het tempo van de priester die op het altaar stond. Vol overgave bad ze om vergeving of iets anders. Vol overgave sloeg ze kruisjes op het juiste moment, vol overgave prevelde ze teksten die ze van buiten kent. Toen de ban was verbroken, stond ze rustig op, sloeg nog een extra kruisje en liep weg, ze had gebeden voor vergeving of iets anders.

Het werd iets anders, het werd een oplettende buurman die door de kerk achter haar aan sprintte met haar tas in de hand. De tas die ze onder haar stoel had laten staan en ik dacht, bidden helpt dus... en ik startte na lang graven in mijn geheugen, mijn eerste Onze Vader. Onze Vader die.... je weet maar nooit waar het goed voor is.

Tijd kwijt

Ik loop hier
Verloren
Verloren
In de tijd
Ik raakte
De tijd
Zomaar
Ergens kwijt
Ik eet
Wanneer
Ik honger heb
Ik slaap
Wanneer
Ik slaap heb
Ik leef
Op de zon
En de kleur
Van het licht
Ik zoek niet
Naar de tijd
Ik zoek niet
Ik wil de tijd
Nog even kwijt
Nog voor evenKwijt