Ben ik er al aan toe?? // Te laat
Ben ik er al aan toe?
Ze zitten allemaal aan het raam, zijn allemaal op leeftijd en genieten allemaal van het ontbijtje bij de Hema. Vader, moeder en zoon ook al achter in de veertig. Een vrouw met zware zonnebril die regelmatig op haar horloge kijkt en na een paar minuten geagiteerd opstapt en verdwijnt en een man met twee vrouwen. Sinds kort krijgt hij ook haar zus erbij want ja, vrouwen leven nu eenmaal langer dan mannen. Het koppel naast mij begint aan een te luidruchtig meningsverschil en zij zet fanatiek haar tanden in een saucijzenbroodje. Hij mag blij zijn dat ze dit niet in hem doet. Ze zitten allemaal in hun eigen sociaal-veilige bubbel, ik ook, ik drink koffie en schrijf, nee geen ontbijtje nog want ik weet niet of ik daar al aan toe ben. De zoon trekt mijn aandacht. Alle zaken van zijn ontbijt worden in zelf meegebrachte papieren zakjes verpakt en daarna stuk voor stuk weer uitgepakt en opgegeten. Het gaat allemaal heel natuurlijk, niemand kijkt er van op, niemand kijkt ergens van op. De stamtisch voor mij stroomt vol en een man wordt even vrolijk maar kritisch bevraagd waarom hij zolang niet geweest is. Het excuus wordt aanvaard en hij mag plaats nemen, hij hoort er nog steeds bij. Oma bij de kassa scharrelt in haar portemonnee de muntjes voor een koffie en twee saucijzenbroodjes bij elkaar. Ze zit nauwelijks of haar kleinzoon komt zijn net gekochte nieuwe schoolspullen laten zien. Vol trots toont hij, met vette vingers van het saucijzenbroodje, zijn passer en schriften. Oma scharrelt weer in haar portemonnee en kleinzoon verdwijnt om even later trots zijn agenda te laten zien. Hij kwam duidelijk geld tekort. Een ontbijtje bij de Hema, voor de een 'n rustpunt voor de ander een hoogtepunt. Ik lever mijn lege kopje in, morgen maar weer eens proberen of ik al aan een ontbijtje bij de Hema toe ben maar een plek aan het raam zal me rond deze tijd niet gaan lukken. Ik verlaat de sociaal-veilige bubbel en loop de stad in. Het is dinsdag het is markt dat zit ondertussen wél in mijn systeem.
Te laat
Vandaag heb ik een plek aan het raam van de lunchroom in de Hema veroverd, hoewel ´veroverd´ een erg groot woord is als er nog maar drie tafels bezet zijn. ´Waar is iedereen? Is het te slecht weer? Is men weer aan het werk? Is het hier alleen druk op marktdagen? Als net beginnend gepensioneerde ken ik al die systemen nog niet en valt er dus veel te ontdekken. Ik voel me weer het kind dat op 4-jarige leeftijd voor het eerst naar school ging. Ook toen ging er een andere wereld voor me open, ineens was het niet meer alleen mijn achtertuin en mijn buurt waar ik me zelfstandig bewoog maar ook de school werd zo'n plek van autonoom bewegen. Met pensioen 'ga' je, dat 'gaan' geeft actie aan, een nieuwe ontdekkingsreis is begonnen en als ik straks echt oud ben en achter de geraniums in een verzorgingshuis zit en nauwelijks meer beweeg, dan 'ben' ik met pensioen. Hoewel er dan misschien ook nog veel te ontdekken valt. De luidsprekermevrouw maakt reclame voor de schoolspullen die er verkocht worden en ik bedenk me dat ik een papieren agenda wilde kopen voor naast de telefoon. Tot nu toe heb ik het 43 jaar lang gedaan met een schoolagenda gedaan, dat hoeft dus niet meer. Als beginnend brugger was het een heel gezoek om de 'juiste' agenda te vinden, een agenda die binnen de groepskeuze zou vallen. Dat heb ik toen al snel opgegeven, omdat die agenda's toen al een behoorlijk hoog prijskaartje hadden en ik zoveel geld echt niet aan een agenda wilde besteden, het erbij-horen kostte mij simpelweg te veel geld. Jarenlang heb ik het lekker alternatief en dus passend bij die tijd met twee gratis zakagenda's van de bank gedaan, twee omdat het schooljaar en kalenderjaar niet dezelfde indeling kennen. Straks kijken bij de Sale afdeling of daar iets afgeprijsds ligt. Het meisje van de koffie/kassa legt uit dat het ontbijtje rond deze tijd al afgelopen is. De twee jongen mensen, kijken beteuterd en ze regelt toch nog snel iets voor ze. Het ontbijt is tussen 9 en 10 uur 's morgens om tien uur sluit de kassa die mogelijkheid automatisch af. Slim bedacht! Dat wordt wel iets eerder mijn bed uit, ik moet er iets voor over hebben. Het leven van een gepensioneerde bestaat niet alleen uit uitslapen! Vandaag twee lessen geleerd, het is voor vandaag genoeg.