Het was even genoeg // Paradijsvogels

Het was even genoeg

'Oma,' zei het kleine manneke voor mij in de rij. Hij wees mijn kant uit en aangezien ik de enige in de rij was, wees hij dus op mij. Ik troostte me met de gedachte dat dit knakkerdje wel een erg jonge oma moest hebben. Het was zaterdag en het regende en zou de hele dag blijven regenen, dat was genoeg, meer kon mijn goede humeur vandaag niet aan. 

Paradijsvogels

´Kut, het regent,´ zei de vrouw die mijn weg kruiste toen ik het station uitliep. Een ding wist ik zeker, ik was op het juiste station uitgestapt dit moest Den Bosch zijn waar dit drie letterwoord nogal eens wordt gebruikt. Ik was naar den Bosch gegaan om papier te kopen aangezien De Kwast niet meer in mijn woonplaats zat. Het juiste papier was snel gevonden dus lekker tijd over om bij Da Silva op de Parade een cappuccino te gaan drinken en daar zat ik nu op te wachten. Naast mij zitten twee gesoigneerde dames op zeer eerbiedwaardige leeftijd, ze hebben heftige kritiek op een andere oudere dame iets verderop. Ze is in stralend blauwe zijde met gouden stiksels gekleed, het geheel doet Balinees aan hoewel zijzelf heel erg blank is. Ze heeft bijpassende oorbellen, een bijpassende haarversiering en heel veel echt goud om haar vingers. Ze bestaan gelukkig nog, dit soort paradijsvogels. De blauwe mevrouw loopt naar achteren in de zaak en als ze weer terugkomt, begroet ze mijn twee buurvrouwen enthousiast. `Hallo meisjes, hoe gaat het met jullie! Het klinkt meer als een uitroep dan als een vraag. De meisjes ontdooien en gaan over op priet en praat. In de tussentijd bestellen ze een sinas en een crodino voor zichzelf. De man van de blauwe dame komt met haar jas aangelopen en helpt haar zeer galant in haar jas. Samen lopen ze, na een tot ziens, naar buiten. 'Nou, het is maar wat je mooi vindt, 'snibt de een tegen de ander, 'en die jas kun je toch ook zelf aantrekken!' Meidenvenijn, hoe oud we ook zijn, het blijft meidenvenijn. Ik denk: 'God laat mij op mijn manier een paradijsvogel zijn! We hebben veel paradisvogels nodig in deze tijd.' Ik leg mijn pen neer, berg mijn schrijfboek op en betaal. Mijn jas trek ik zelf aan en terwijl ik naar buiten fluit, zie ik dat ik het onderwerp van hun gesprek ben geworden. Yes, ik ben dus al een beetje op weg om een paradijsvogel te worden! Nog even door oefenen!