De tijd van de lucifer // Mijn hart Nederlands..
De tijd van de lucifer
De door mij bestelde koffie pruttelde in het apparaat en in die tijd raakte de Mevrouw van de Koffie en ik aan de praat. Ze had mijn qr-code gescand, mijn digitale klantenpas ook en ik had al contactloos afgerekend. Aangezien ik het eerste gebod "gij zult praten met elkaar' erg serieus neem, maakten we in de wachttijd een praatje. 'Vanmorgen schrok ik van mezelf, 'zei ik aansluitend bij al het gescan, 'ik moest iets regelen en op mijn bureau stond klaar: laptop, IPad, gsm en de gewone huistelefoon. Ik moest iets doodsimpels regelen! En ik had vanuit mijn werkkamer de verwarming iets hoger gezet, dat kan via wifi. Toen schrok ik en vroeg me af waar de tijd van de lucifer gebleven is.' 'Ja, 'zei ze terwijl ze begrijpend knikte, 'en wat dacht je van de tijd van blikkenlopen, hinkelpotten, flesjesvoetbal en stieken? Wat hadden we een plezier met z'n allen. We kwamen tot de conclusie dat de blikken van de Unox de beste waren voor bliklopen en als je iemand kende die daar werkte dat je dan een groot blikvoordeel op anderen had. Mijn koffie en het gesprek was klaar en aan mijn tafeltje filosofeerde ik verder, was de tijd van de lucifer nu zoveel slechter? Ik had wel alvast heel hypocriet op afstand de verwarming thuis iets hoger gezet want ja in een koud huis thuiskomen is ook weer zoiets. Ik suste mijn gedachten, want aan gebod 1 heb ik vandaag wel voldaan!
Mijn hart Nederlands of mijn Nederlandse hart?
Als docent ben ik toch al enkele maanden met pensioen maar mijn docenten hart Nederlands wil zo af en toe toch nog wel eens op hol slaan. Intuïtief en onstopbaar grijpt hij dan naar de rode pen. Zo ook vanmorgen. "Ik heb al geëten,'zei het meisje voor mij in de rij toen haar vriendin vroeg of ze ook een ontbijtje wilde. "Gegeten, 'corrigeerde mijn gekwetste hart voordat ik had kunnen zeggen dat hij zijn mond moest houden. "Ja, geëten dat zei ik toch, "antwoordde ze vrolijk zich van geen kwaad bewust. Zaterdagmorgen kwart over negen, dit gaat vandaag niet meer goed komen, al schijnt de zon straks stralend, al wordt het 25 graden, dit wordt volgens mijn hart een moeilijke dag. "Als u nu iets van het ontbijt bij uw koffie neemt dan betaalt u voor de koffie maar 75 cent,' zei het meisje van de koffie, 'anders betaalt u 2,50 euro.' Ik had me vergist, er was wel degelijk iets om mijn hart op te vrolijken. Een koffie met een banaan voor 1,50 euro dat maakt mijn Nederlandse hart een stuk vrolijker.