B&B en B&B // Het is zover
B&B en B&B
Het zou vandaag mooi fietsweer worden met een zonnetje en een windje in de rug. Vanwege dat laatste had ik besloten om aan de zuidkant van de Waal te gaan fietsen. De fietsknooppuntenplanner gaf aan dat dat een rondje van tussen de 65 tot 70 nog steeds zelf te trappen kilometers zou worden. Ik had me voorgenomen om regelmatig een leeg bankje te zoeken en te genieten van het weidse uitzicht op de Waal. Zo voorgenomen, zo uitgevoerd, bankje gevonden, kopje koffie erbij, broodje erbij en uitkijken over de rivier. Waar ze vandaan komen weet ik niet maar binnen 5 minuten zitten er een aantal oudere mannen op de andere bank die mij vertellen dat ze dat iedere dag, als het mooi weer is doen. Dan gaan ze naar de bank aan de rivier 'om te buurten en te blieken' zoals een vaste bewoner van de bank opmerkte. Drie bankjes heb ik 'bezeten' vanmiddag en bij alle drie gebeurde het, binnen no-time kwamen de echte 'bezitters' van de bankjes en die bezitters waren allemaal mannen. Vrouwen, wat doen wij verkeerd? Zijn wij 's middags druk met huishouden, boodschappen of op de kleinkinderen passen? Waar zitten wij, letterlijk dan? Kom dolle Mina's van weleer, we stoffen onze breipennen af, zoeken een bank bij een boom of bij de rivier en doen, als het mooi weer is, 's middags niets! We breien sokken, omdat anders onze hersenen denken dat we tijd verlummelen, we buurten en we blieken, dat kan toch niet zo moeilijk zijn. Dus dolle Mina's en iedereen die mee wil doen, vanaf nu zijn onze middagen, als het mooi weer is voor B&B en B&B! Voor bank&buurt, breien&blieken! We gaan nog een keer op de barricades om dat voor elkaar te krijgen, wie doet er mee?
Het is zover
Vanaf vandaag ben ik officieel, gecertificeerd pensionada! Het ABP heeft dit, middels een vanaf nu maandelijks terugkerende donatie, bekrachtigd. Pensioengerechtigd was ik al maar de effectuering van dat recht heb ik even uitgesteld. Vandaag was het zover, iets wat, als je begint met werken net zo ver weg lijkt als Venus of de Maan, lag in mijn handen. Nee, zag ik op mijn beeldscherm want zo gaan de bankzaken tegenwoordig. Ik had de route naar de maan met succes afgelegd 'Ik ben dus een echte!' Eerlijk gezegd, ik ben een echte aan het worden en omdat ik nu mijn ABP certificaat heb, ben ik maar meteen aan mijn vervolgstudie begonnen.Hoofdstuk 1: Ontbijten bij de Hema is nog niet naar behoren afgerond. Maar ik ben groot voorstander van wat tegenwoordig in het onderwijs 'onderwijs op maat' heet en 'het stellen van eigen leerdoelen.' Dus ga ik vrolijk naar Hoofdstuk 2. Mijn leerdoel voor vandaag heet 'Alles voor de fiets'. Dus heb ik een witte kentekenplaat op de kop getikt voor de aan te schaffen fietsendrager, ben ik lid geworden van 'Vrienden op de fiets' en heb ik de 'pechhulp voor fietsers' van de ANWB aangeschreven. De kleine leerdoelen zoals 'ketting erop leggen, banden plakken, licht maken die beheerste ik al en kon ik afvinken. Voor vandaag zaten de leerdoelen er op. Geen diagnostische toets nodig, geen bijlesje, niks! En zo word ik stapje voor stapje een hele echte! Hoeveel hoofdstukken er nog gaan volgen behoorlijk wat maar voor vandaag mag het boek 'Hoe word ik een echte' weer voor even dicht. Ik ga een ommetje maken.